Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru robót związanych z montażem podłóg zewnętrznych z desek kompozytowych w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Niniejsze warunki techniczne dotyczą podłóg na legarach, wykonywanych z zastosowaniem zestawu wyrobów, obejmującego deski kompozytowe, legary oraz elementy mocujące i uzupełniające, tworzącego wraz z technologią montażu system podłogowy.

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru robót związanych z montażem podłóg zewnętrznych z desek kompozytowych w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Niniejsze warunki techniczne dotyczą podłóg na legarach, wykonywanych z zastosowaniem zestawu wyrobów, obejmującego deski kompozytowe, legary oraz elementy mocujące i uzupełniające, tworzącego wraz z technologią montażu system podłogowy.

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru posadzek z wyrobów mineralnych i mineralno-żywicznych, stosowanych wewnątrz obiektów przemysłowych i budynków użyteczności publicznej. W niniejszej publikacji informacje o podłogach podano jedynie w zakresie koniecznym do umiejscowienia posadzki w układzie warstw podłogi oraz do wykazania zakresu i kolejności robót zanikających, których jakość wykonania ma zasadniczy wpływ na jakość wykonanej posadzki. Zakres opracowania obejmuje: wymagania dotyczące dokumentacji budowy, wymagania dotyczące wyrobów, z których będą wykonywane posadzki oraz przyjmowania tych wyrobów na budowę, wymagania dotyczące wykonywania posadzek, a także kryteria odbiorów pośrednich i odbioru końcowego wraz z kryteriami oceny jakości wykonanych prac. Warunki wykonania i odbioru posadzek mineralnych i żywicznych mogą być przydatne dla: inspektorów nadzoru nowo wykonywanych obiektów – powinny umożliwić ocenę techniczną prawidłowości wykonania poszczególnych etapów i całości prac, projektantów opracowujących dokumentacje budowy lub, w przypadku zamówień publicznych, specyfikacje techniczne wykonania i odbioru – przydatne mogą być wymagania dotyczące zawartości projektu oraz wymagania dla wyrobów do wykonywania posadzek, a także wykonawców – przydatne mogą być wymagania dotyczące wyrobów, warunków ich składowania, wykonania posadzek oraz informacje o rodzajach i sposobach odbiorów przeprowadzanych przez inspektora nadzoru. Niniejsze opracowanie nie dotyczy posadzek drewnianych, z płytek z tworzyw sztucznych, metalowych, szklanych, wykładzin z tworzyw sztucznych i tekstylnych oraz posadzek o specjalnym przeznaczeniu, np. antyelektrostatycznych.

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru posadzek z wyrobów mineralnych i mineralno-żywicznych, stosowanych wewnątrz obiektów przemysłowych i budynków użyteczności publicznej. W niniejszej publikacji informacje o podłogach podano jedynie w zakresie koniecznym do umiejscowienia posadzki w układzie warstw podłogi oraz do wykazania zakresu i kolejności robót zanikających, których jakość wykonania ma zasadniczy wpływ na jakość wykonanej posadzki. Zakres opracowania obejmuje: wymagania dotyczące dokumentacji budowy, wymagania dotyczące wyrobów, z których będą wykonywane posadzki oraz przyjmowania tych wyrobów na budowę, wymagania dotyczące wykonywania posadzek, a także kryteria odbiorów pośrednich i odbioru końcowego wraz z kryteriami oceny jakości wykonanych prac. Warunki wykonania i odbioru posadzek mineralnych i żywicznych mogą być przydatne dla: inspektorów nadzoru nowo wykonywanych obiektów – powinny umożliwić ocenę techniczną prawidłowości wykonania poszczególnych etapów i całości prac, projektantów opracowujących dokumentacje budowy lub, w przypadku zamówień publicznych, specyfikacje techniczne wykonania i odbioru – przydatne mogą być wymagania dotyczące zawartości projektu oraz wymagania dla wyrobów do wykonywania posadzek, a także wykonawców – przydatne mogą być wymagania dotyczące wyrobów, warunków ich składowania, wykonania posadzek oraz informacje o rodzajach i sposobach odbiorów przeprowadzanych przez inspektora nadzoru. Niniejsze opracowanie nie dotyczy posadzek drewnianych, z płytek z tworzyw sztucznych, metalowych, szklanych, wykładzin z tworzyw sztucznych i tekstylnych oraz posadzek o specjalnym przeznaczeniu, np. antyelektrostatycznych.

Ceramiczne i wapienno-piaskowe wyroby budowlane
- Zestaw tematyczny katalogu budownictwa
Zbiór pogrupowanych tematycznie kart katalogowych, zawierających w ujednoliconym układzie wyczerpujące informacje techniczne wyrobów mających aktualne certyfikaty. Każda karta poświęcona jest określonemu wyrobowi lub grupie wyrobów i zawiera charakterystykę techniczną, zakres i kryteria stosowania, numer normy oraz certyfikatu, warunki i miejsca sprzedaży, dane producenta.
Katalog skierowany jest do inwestorów, projektantów i wykonawców. Przejrzyście opracowany, opatrzony w szczegółowe indeksy wyrobów i firm.

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru lekkiej obudowy z płyt warstwowych z rdzeniem z pianki poliuretanowej, styropianu lub wełny mineralnej - w okładzinach z blach metalowych.
Opracowanie zawiera:

• wymagania techniczne obudowy wykonanej z płyt warstwowych, w tym obudowy chłodni
• warunki montażu
• kryteria odbioru obudowy

Przedmiotem opracowania są warunki techniczne wykonania i odbioru posadzek z wykładzin z polichlorku winylu i z wykładzin włókienniczych, wykonywanych na podkładach podłogowych na bazie cementu lub anhydrytowych, przeznaczonych do stosowania w budownictwie mieszkaniowym i użyteczności publicznej. Warunki techniczne mogą stanowić dokumenty odniesienia do opracowania wymaganych: w projektach budowlanych – opisów dotyczących określenia rodzaju, zakresu i sposobu wykonywania poszczególnych rodzajów robót; w zamówieniach publicznych – specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót, które wraz z dokumentacją budowy określają przedmiot zamówienia; w umowach – specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót będących przedmiotem umowy. Zakres opracowania obejmuje wymagania dotyczące właściwości materiałów, podłoży, metody układania wykładzin, a także odbioru robót wykładzinowych. Niniejsze warunki techniczne nie obejmują posadzek z wykładzin w pomieszczeniach specjalnych wykonywanych według projektu indywidualnego.

Książka rekomendowana przez Polską Izbę Inżynierów Budownictwa.

Dział X WT zagadnienia efektywności energetycznej obejmuje:

- ochronę cieplną i oszczędność energii

- rozwiązania techniczne energoefektywne przegród budowlanych i instalacji i urządzeń cieplnych oraz instalacji wentylacyjnych

- odnawialne źródła energii (OZE)

- świadectwa i audyty energetyczne

- termomodernizacja

- systemy zarządzania energii i rozliczeń

Monografia w sposób kompletny prezentuje zagadnienia związane z oddziaływaniem drgań wywołanych przez roboty strzałowe z wykorzystaniem materiałów wybuchowych na środowisko. Jest to prawdopodobnie pierwsze kompendium tego typu w polskiej literaturze. W sposób zwarty i przejrzysty przedstawia zarówno podstawy teoretyczne, jak i doświadczenia praktyczne zdobyte przez polskie i zagraniczne ośrodki naukowe. Pracę charakteryzuje gruntowna analiza poszczególnych zagadnień, oparta na dokładnym przeglądzie literatury, a jej szczególnym walorem jest bogaty materiał graficzny, zawierający wyniki pomiarów i ich wyczerpujące omówienie. Pozycja szczególnie kierowana jest do studentów oraz pracowników przemysłu surowców skalnych zajmujących się badaniem oddziaływania robót strzałowych na środowisko oraz profilaktyką w zakresie minimalizacji tych oddziaływań.

• Producent: Grupa Medium
• Autor: Maciej Rokiel
• Rok wydania: 2025. wydanie II uzupełnione
• ISBN: 978-83-64094-89-7
• Liczba stron: 180
• Oprawa: miękka

Współautorstwo rozdziałów: 1, 3.7, 3.8 i 3.9
Cezariusz Magott

Zespół redakcyjny
Monika Mucha
Anna Białorucka

Projekt okładki
Łukasz Gawroński

Publikacja wydana pod patronatem miesięcznika IZOLACJE

Spis treści

O Autorze / 8

Wstęp / 9

1. Diagnostyka w renowacji – zalecenia ogólne / 11
1.1. Najważniejsze parametry oraz definicje określające zachowanie się materiałów pod wpływem wody i wilgoci / 11
1.2. Źródła zawilgocenia obiektów / 16
1.3. Wybrane przyczyny zawilgocenia obiektów i ich objawy wizualne / 18
1.3.1. Ukształtowanie terenu i odprowadzenie wód opadowych / 18
1.3.2. Woda podciągana kapilarnie / 18
1.3.3. Ominięcie izolacji / 19
1.3.4. Bezpośrednie oddziaływanie wód opadowych / 19
1.3.5. Kondensacja pary wodnej / 20
1.3.6. Higroskopijność materiałów budowlanych / 20
1.3.7. Łączne oddziaływanie kilku rodzajów wilgoci / 21
1.4. Ogólne zalecenia diagnostyczne / 23
1.5. Planowanie prac renowacyjnych / 34

2. Przepona pozioma / 39
2.1. Materiały iniekcyjne / 40
2.2. Wymogi ogólne stawiane podłożu / 42
2.3. Zasady ogólne wykonywania prac / 44
2.3.1. Iniekcja ciśnieniowa / 47
2.3.1.1. Przygotowanie podłoża / 47
2.3.1.2. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 47
2.3.1.3. Przygotowanie materiału / 48
2.3.1.4. Wykonywanie iniekcji / 48
2.3.2. Iniekcja grawitacyjna (bezciśnieniowa) / 55
2.3.2.1. Przygotowanie podłoża / 55
2.3.2.2. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 55
2.3.2.3. Przygotowanie materiału / 55
2.3.2.4. Wykonywanie iniekcji / 55
2.3.3. Iniekcja wstępna wypełniająca pustki / 57
2.3.4. Kontrola podczas wykonywania iniekcji / 57
2.3.5. Kontrola po wykonaniu robót / 59

3. Izolacja pionowa oraz izolacja podłogi / 60
3.1. Materiały do wykonywania izolacji powłokowych / 62
3.1.1. Bezspoinowe materiały bitumiczne / 62
3.1.1.1. Masy asfaltowe / 62
3.1.1.2. Polimerowo-bitumiczne, grubowarstwowe masy uszczelniające (masy KMB) / 66
3.1.2. Bezspoinowe materiały cementowe / 68
3.1.2.1. Elastyczne szlamy (mikrozaprawy) uszczelniające / 68
3.1.2.2. Sztywne szlamy (mikrozaprawy) uszczelniające / 70
3.1.2.3 Dodatkowe wymagania stawiane szlamom stosowanym do izolacji typu wannowego / 70
3.1.2.4 Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające / 70
3.1.3. Rolowe materiały bitumiczne / 71
3.1.4. Rolowe materiały z tworzyw sztucznych / 73
3.1.5. Zasady doboru materiałów do wykonywania powłok wodochronnych / 75
3.1.6. Wymagania ogólne stawiane uszczelnianemu podłożu / 75
3.2. Izolacja z mas asfaltowych i mas KMB / 81
3.2.1. Wymagania stawiane podłożu / 82
3.2.2. Przygotowanie podłoża / 83
3.2.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 84
3.2.4. Przygotowanie materiału / 85
3.2.5. Aplikacja materiału / 86
3.2.6. Kontrola podczas wykonywania powłoki wodochronnej / 87
3.2.7. Kontrola po wykonaniu robót / 90
3.2.8. Ułożenie warstw ochronnych / 90
3.3. Izolacja z mikrozapraw (szlamów) uszczelniających / 91
3.3.1. Wymagania stawiane podłożu / 91
3.3.2. Przygotowanie podłoża / 92
3.3.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 92
3.3.4. Przygotowanie materiału / 93
3.3.5. Aplikacja materiału / 94
3.3.6. Kontrola podczas wykonywania powłoki wodochronnej / 95
3.3.7. Kontrola po wykonaniu robót / 98
3.3.8. Ułożenie warstw ochronnych / 98
3.4. Izolacja z hybrydowych (reaktywnych) mas uszczelniających / 98
3.4.1. Wymagania stawiane podłożu / 98
3.4.2. Przygotowanie podłoża / 99
3.4.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 100
3.4.4. Przygotowanie materiału / 101
3.4.5. Aplikacja materiału / 101
3.4.6. Kontrola podczas wykonywania powłoki wodochronnej / 102
3.4.7. Kontrola po wykonaniu robot / 103
3.4.8. Ułożenie warstw ochronnych / 103
3.5. Izolacja z rolowych materiałów bitumicznych / 103
3.5.1. Wymagania stawiane podłożu / 104
3.5.2. Przygotowanie podłoża / 104
3.5.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 105
3.5.4. Przygotowanie materiału / 106
3.5.5. Aplikacja materiału / 106
3.5.5.1. Papy termozgrzewalne / 106
3.5.5.2. Membrany samoprzylepne / 107
3.5.5.3. Papy klejone masą asfaltową / 107
3.5.6. Kontrola podczas wykonywania powłoki wodochronnej / 108
3.5.7. Kontrola po wykonaniu robót / 108
3.5.8. Ułożenie warstw ochronnych / 109
3.6. Izolacja z materiałów rolowych z tworzyw sztucznych / 109
3.6.1. Wymagania stawiane podłożu / 109
3.6.2. Przygotowanie podłoża / 110
3.6.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 111
3.6.4. Przygotowanie materiału / 112
3.6.5. Aplikacja materiału / 112
3.6.6. Kontrola podczas wykonywania powłoki wodochronnej / 112
3.6.7. Kontrola po wykonaniu robót / 112
3.6.8. Ułożenie warstw ochronnych / 113
3.7. Warstwy rozdzielające i ochronne / 113
3.8. Materiały do wykonywania iniekcji / 114
3.8.1. Materiały do iniekcji strukturalnych / 114
3.8.2. Materiały do iniekcjI kurtynowych / 114
3.9. Iniekcja strukturalna / 116
3.9.1. Przygotowanie podłoża / 116
3.9.2. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 116
3.9.3. Wykonywanie iniekcji / 117
3.9.4. Kontrola podczas wykonywania iniekcji / 118
3.9.5. Kontrola po wykonaniu robót / 118
3.10. Iniekcja kurtynowa / 119
3.10.1. Przygotowanie podłoża / 119
3.10.2. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 119
3.10.3. Wykonywanie iniekcji / 119
3.10.4. Kontrola podczas wykonywania iniekcji / 121
3.10.5. Kontrola po wykonaniu robót / 121

4. System tynków renowacyjnych / 122
4.1. Składniki systemu tynków renowacyjnych / 123
4.2. Wymagania ogólne stawiane podłożu pod pierwszą warstwę systemu / 129
4.3. Wykonanie systemu tynków dla wysokiego stopnia zasolenia / 129
4.3.1. Wymagania stawiane podłożu / 129
4.3.2. Przygotowanie podłoża / 130
4.3.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 132
4.3.4. Przygotowanie materiału / 132
4.3.4.1. Obrzutka / 132
4.3.4.2. Tynk podkładowy i renowacyjny / 133
4.3.4.3. Szpachla wygładzająca / 133
4.3.5. Aplikacja systemu / 134
4.3.5.1. Tynk podkładowy / 134
4.3.5.2. Kontrola podczas nakładania tynku podkładowego / 134
4.3.5.3. Pielęgnacja tynku podkładowego / 135
4.3.5.4. Kontrola przed nakładaniem tynku renowacyjnego / 136
4.3.5.5. Tynk renowacyjny / 136
4.3.5.6. Kontrola podczas nakładania tynku renowacyjnego / 136
4.3.5.7. Pielęgnacja tynku renowacyjnego / 137
4.3.5.8. Kontrola po związaniu tynku renowacyjnego / 137
4.3.5.9. Kontrola przed nakładaniem zaprawy wygładzającej / 137
4.3.5.10. Zaprawa (szpachla) wygładzająca / 137
4.3.5.11. Kontrola podczas nakładania szpachli wygładzającej / 138
4.3.5.12. Pielęgnacja zaprawy wygładzającej / 138
4.3.5.13. Kontrola po związaniu zaprawy wygładzającej / 138
4.4. Wykonanie systemu tynków dla średniego stopnia zasolenia / 138
4.4.1. Wymagania stawiane podłożu / 139
4.4.2. Przygotowanie podłoża / 139
4.4.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 139
4.4.4. Przygotowanie materiału / 139
4.4.4.1. Obrzutka / 139
4.4.4.2. Tynk renowacyjny / 139
4.4.4.3. Szpachla wygładzająca / 139
4.4.5. Aplikacja systemu / 139
4.4.5.1. Tynk renowacyjny – pierwsza warstwa / 139
4.4.5.2. Kontrola podczas nakładania pierwszej warstwy tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.3. Pielęgnacja pierwszej warstwy tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.4. Kontrola przed nakładaniem drugiej warstwy tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.5. Tynk renowacyjny – druga warstwa / 140
4.4.5.6. Kontrola podczas nakładania drugiej warstwy tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.7. Pielęgnacja drugiej warstwy tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.8. Kontrola po związaniu tynku renowacyjnego / 140
4.4.5.9. Kontrola przed nakładaniem zaprawy wygładzającej / 140
4.4.5.10. Zaprawa (szpachla) wygładzająca / 141
4.4.5.11. Kontrola podczas nakładania szpachli wygładzającej / 141
4.4.5.12. Pielęgnacja zaprawy wygładzającej / 141
4.4.5.13. Kontrola po związaniu zaprawy wygładzającej / 141
4.5. Wykonanie systemu tynków dla niskiego stopnia zasolenia / 141
4.5.1. Wymagania stawiane podłożu / 141
4.5.2. Przygotowanie podłoża / 141
4.5.3. Kontrola stanu podłoża przed rozpoczęciem prac / 141
4.5.4. Przygotowanie materiału / 142
4.5.4.1. Obrzutka / 142
4.5.4.2. Tynk renowacyjny / 142
4.5.4.3. Szpachla wygładzająca / 142
4.5.5. Aplikacja systemu / 142
4.5.5.1. Tynk renowacyjny / 142
4.5.5.2. Kontrola podczas nakładania tynku renowacyjnego / 143
4.5.5.3. Pielęgnacja tynku renowacyjnego / 143
4.5.5.4. Kontrola po związaniu tynku renowacyjnego / 143
4.5.5.5. Kontrola przed nakładaniem zaprawy wygładzającej / 143
4.5.5.6. Zaprawa (szpachla) wygładzająca / 143
4.5.5.7. Kontrola podczas nakładania szpachli wygładzającej / 143
4.5.5.8. Pielęgnacja zaprawy wygładzającej / 143
4.5.5.9. Kontrola po związaniu zaprawy wygładzającej / 143
4.6. Badania stwardniałej zaprawy tynkarskiej w obiekcie / 144

5. Wymalowania elewacyjne / 145
5.1. Rodzaje farb elewacyjnych i ich właściwości / 145
5.2. Wymagania stawiane podłożu / 146
5.3. Kontrola przed wykonaniem wymalowań / 150
5.4. Wykonywanie wymalowań ochronnych / 152
5.5. Kontrola podczas wykonywania wymalowań / 152
5.6. Pielęgnacja wymalowań / 153
5.7. Kontrola po wyschnięciu wymalowań / 153

6. Detale i prace uzupełniające / 154
6.1. Detale / 154
6.1.1. Wtórna izolacja zewnętrzna (powłokowa) / 154
6.1.2. Wtórna izolacja pionowa typu wannowego / 157
6.1.3. Iniekcja kurtynowa / 160
6.1.4. Iniekcja strukturalna / 160
6.2. Iniekcje uszczelniające / 161
6.2.1. Dobór iniektu / 161
6.2.2. Iniekcje zamykające oraz uszczelniające rysy i pęknięcia / 162
6.3. Przykłady łączenia ze sobą różnych metod wtórnych izolacji / 166
6.4. Tarasy na gruncie / 167

Literatura / 177

O Autorze
Maciej Rokiel – mgr inż., absolwent Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej. Rzeczoznawca budowlany SITPMB-NOT ze specjalnością ochrona budynków przed wodą i korozją biologiczną, rzeczoznawca mykologiczny PSMB. Od ponad 20 lat jest związany z branżą chemii budowlanej. Autor wielu opracowań, ekspertyz i opinii, referatów naukowych oraz licznych publikacji i artykułów dotyczących poprawnych rozwiązań technologiczno-materiałowych hydroizolacji balkonów, tarasów, pomieszczeń mokrych, basenów oraz
zagadnień związanych z kompleksową renowacją starych, zawilgoconych i zasolonych budynków.

Wstęp

Zagadnienia związane z renowacją należą do trudnych i złożonych. Dotyczy to zwłaszcza prac wykonywanych w obiektach zabytkowych, w których optymalnym rozwiązaniem byłoby powtórzenie oryginalnej technologii, co z różnych względów często okazuje się niemożliwe. W takich sytuacjach należy stosować materiały dobrze współpracujące z materiałem oryginalnym, umożliwiające łatwą naprawę, a niekiedy wielokrotne powtarzanie zabiegów zabezpieczających.

Prace naprawczo-renowacyjne polegają przede wszystkim na odtwarzaniu izolacji poziomej i pionowej, a także rozwiązaniu problemów wynikających z obecności związków soli w zawilgoconym murze. Jeżeli to konieczne, muszą podawać sposoby osuszania obiektu oraz naprawy elewacji. Mogą także obejmować zespół czynności towarzyszących, np. udrożnienie lub zmianę sposobu odprowadzenia wód opadowych, reprofilację terenu czy naprawę lub wykonanie nowych instalacji.

Do renowacji należy podchodzić kompleksowo, na podstawie opracowanego w odniesieniu do danej sytuacji rozwiązania technologiczno-materiałowego, z uwzględnieniem konkretnych produktów. Niezwykle ważne jest, aby podczas wyboru technologii naprawy uwzględnić ograniczenia wynikające z warunków i struktury odnawianego obiektu oraz właściwości zastosowanych materiałów. Nie wolno kierować się jedynie materiałami reklamowymi – producenci podają w nich zalety produktów, nie informują natomiast o ewentualnych ograniczeniach, wadach czy konsekwencjach złego zastosowania.

W każdej sytuacji należy sprawdzić, czy zmiany funkcjonalne nie spowodują późniejszych problemów w eksploatacji. Z zabytkowego dworku nie można bezkrytycznie zrobić np. apartamentu z basenem, sauną, garażem i jacuzzi (co czasem trudno wytłumaczyć inwestorom). Nieprzemyślane zastępowanie oryginalnych wapiennych czy wapienno-cementowych tynków mocnymi cementowymi, wymiana okien na bardzo szczelne z tworzywa sztucznego, nowoczesna aranżacja łazienek z kabiną natryskową lub prysznicem w starym budynku o niesprawnej czy nieistniejącej wentylacji skutkują pojawieniem się kolonii grzybów na ścianach. Wraz z instalacją c.o. i ogrzewaniem podłogowym, umożliwiającymi normalne użytkowanie obiektu, pojawiają się nowe źródła pary wodnej.

Skutkiem lekceważącego podejścia do renowacji i sposobu użytkowania obiektu są zatem nowe kłopoty, najczęściej związane z wilgocią. Przykładowo: stare mury, chociaż bardzo grube, nie spełniają obecnych wymogów termoizolacyjności. Ogrzewanie pomieszczeń dostarcza dużej ilości ciepła, a ogrzane powietrze w zetknięciu z zimnymi ścianami skrapla się na ich powierzchni. Wentylacja (jeżeli istnieje) nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej wymiany powietrza i usunąć nadmiaru wilgoci. W takich sytuacjach pierwszym odruchem jest zwykle chęć docieplenia ścian. Skoro są zimne i skrapla się na nich para wodna, to wydaje się, że trzeba je zaizolować, aby nie zachodził efekt skraplania. Ponieważ docieplenie od zewnątrz jest często problematyczne (np. ze względu na tynk renowacyjny lub bogato zdobione elewacje), pojawia się pytanie, czy można docieplać od wewnątrz i jakie materiały będą w danej sytuacji najlepsze (wełna, styropian, płyty klimatyczne). Należy zdawać sobie sprawę, że tego typu próby bez wykonania szczegółowych analiz cieplno-wilgotnościowych jedynie pogorszają sytuację. W ten sposób uda się wprawdzie zapewnić niską wartość współczynnika przenikania ciepła U, ale doprowadzimy do kondensacji pary wodnej. Jeżeli będzie ona w murze, należy ustalić, w której jego części, o jakiej szerokości i gdzie zostanie odprowadzona. Możliwe, że do wnętrza budynku, co pogorszy jeszcze warunki cieplno-wilgotnościowe.

W wielu przypadkach należałoby wykonać obliczenia numeryczne także w odniesieniu do stanu niestacjonarnego (zmiennych warunków temperaturowych i wilgotnościowych, z uwzględnieniem opadów, promieniowania słonecznego itp.). Bez tego może się okazać, że współczynnik U ma wartość czysto teoretyczną, a do wnętrza budynku dostarczone zostanie bardzo dużo wilgoci.

Innym problemem jest mieszanie systemów. Często zapomina się, że materiały w systemach charakteryzują się tzw. przestrzenią dobrej współpracy. Wprowadzenie materiału spoza systemu lub pominięcie jakiejś operacji technologicznej może mieć w przyszłości opłakane skutki.

Osobnym tematem jest jakość wykonywanych robót. Niestety, rynek kieruje się najczęściej kryterium ceny, a prace renowacyjne nie należą do tanich. Skutki ich zaniechania bywają jednak dużo bardziej dotkliwe. Podobnie odstępstwa od opracowanych technologii czy wszelkie zmiany, wynikające np. z nacisków inwestora liczącego na (pozorne) oszczędności lub wykonawcy, który źle skalkulował koszt robót i szuka oszczędności (co przy braku fachowego nadzoru nie jest takie trudne). Ponadto w dokumentacji projektowej pojawiają się ewidentne błędy, wynikające z niewiedzy czy chęci szybkiego zysku, np. pomijanie niektórych podstawowych badań. Nagminne jest również lekceważenie reżimu technologicznego, wymuszane bardzo często przez samych inwestorów podających w specyfikacji istotnych warunków zamówienia terminy nie tylko nierealne ze względu na konieczność wykonywania prac zgodnie ze sztuką budowlaną, lecz także sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem. Środki finansowe marnotrawione są przede wszystkim w obiektach, w których przeprowadzenie prac wymaga spełnienia wymogów ustawy o zamówieniach publicznych. Tam jedynym kryterium jest cena. W efekcie zwykle likwiduje się skutki, a nie przyczyny, do tego najtańszą techniką, której w Europie Zachodniej nie stosuje się od ponad trzydziestu lat.

Nie chodzi jednak o to, aby odżegnywać się od nowoczesności w starych obiektach. Renowacja wykonana fachowo, na podstawie starannie opracowanego projektu, przy zastosowaniu przemyślanych rozwiązań technicznych, popartych rzetelną analizą stanu danego obiektu pozwoli potencjalnemu inwestorowi długo cieszyć się pięknem starych dworków i obiektów.

Brytyjscy autorzy z Towarzystwa Prawa Budowlanego skupili się̨ na kwestiach związanych z mechanizmami dotyczącymi niektórych powszechnie spotykanych problemów związanych z opóźnieniami i zakłóceniami występującymi w trakcie realizacji inwestycji budowlanych, w których jedna strona chce uzyskać́ od drugiej przedłużenie czasu realizacji (EOT) i/lub odszkodowanie za dodatkowy czas i zasoby wykorzystane do zakończenia projektu. W zamyśle autorów „Protokół” wskazuje na możliwe do zastosowania środki, za pomocą̨ których strony mogą̨ rozwiązywać́ problemy związane z uzasadnieniem i udowodnieniem uprawnienia do przedłużenia czasu realizacji i unikać́ niepotrzebnych sporów. „Protokół” skupia się̨ zatem na zapewnieniu praktycznych i opartych na zasadach wytycznych dotyczących proporcjonalnych środków rozwiązywania problemów związanych z opóźnieniami i zakłóceniami, które mogą̨ być́ stosowane w odniesieniu do wszystkich projektów, niezależnie od ich kompleksowości i skali, w celu uniknięcia sporów oraz, w wypadku gdy są̨ one nieuniknione, w celu ograniczenia kosztów sporów.

Stropy płytowe sprężone cięgnami bez przyczepności teoria, projektowanie, badania